De tablet de baas? (2)
Tussen 6 en 10 jaar, dat is een mooi moment om kinderen te laten beginnen met het gebruiken van de tablet of computer. Ze zijn dan niet te jong meer (zie vorige artikel), maar op een mooie leeftijd om samen in gesprek te gaan over tabletgebruik. Hoe die apparaten wérken hebben ze vaak snel genoeg door. Maar hoe gebruik je ze op een goede manier? En hoe begeleid jij als ouder je kinderen daarin?
Begin eens met een kritische blik naar je eigen tabletgebruik. Tenslotte is je eigen voorbeeld het belangrijkst. Als je dochter binnenstapt met haar vriendin, mompel je dan ‘hallo’ van achter je tablet of leg je hem even weg voor een praatje? Kun je stoppen als je geroepen wordt voor het eten? Staat je tablet jou in de weg om stil te worden voor God en wat doe je daar aan? Goed om daar als ouders eens over door te praten en elkaar een spiegel voor te houden.




Je kunt niet terugvallen op je eigen opvoeding, op hoe je ouders het deden. Want toen wij kind waren, bestonden er nog geen tablets en smartphones. Wij zijn dus de eerste generatie ouders die erover na moet denken hoe we omgaan met de tablet in de opvoeding.
Met het zingen van het lied ‘The Cross Is My Glory’ proberen christenen uit de havenstad Wenzhou zich te pantseren tegen de vernielingen van hun kerken. Recentelijk werden daar driehonderd kruisen naar beneden gehaald. ‘Vandaag zien we dat het belangrijkste symbool van ons geloof wordt besmeurd en vernield. Het verwondt onze harten’, verklaarde een van de plaatselijke kerkleiders. Wenzhou staat bekend als het Jeruzalem van China. De grote havenstad, negen miljoen inwoners, ligt in de oostelijke provincie Zhejiang. Veel Chinese Nederlanders komen uit Wenzhou en uit de omringende dorpen. Na een tijd van betrekkelijke vrijheid voor de kerken lijkt er een nieuw offensief tegen de christenen los te barsten. China wordt nerveus. Er zijn op het ogenblik bijna net zoveel christenen als leden van de communistische partij. De laatste telling gaat uit van minstens 85 miljoen christenen. En de groei van de kerken lijkt nog niet te stoppen.
Misschien denkt u bij het lezen van ‘de drie wegen’ wel: er waren toch maar twee wegen? De smalle en de brede? Dat klopt. In de gelijkenis van de verloren zoon tekent Jezus dan ook twee (!) brede-weg-varianten: plichtsbetrachting (de ethische weg) en het doen van de eigen zin. Beide blijken namelijk doodlopend.