‘Een leven is daar goedkoop’ hoorde ik haar zeggen. De woorden werden uitgesproken door een Amerikaanse vrouw die twintig jaar lang in zendingsverband onderwijs had gegeven in Nigeria. Ik begreep wel ongeveer wat ze bedoelde, zoiets als een leven wordt daar niet geacht, het is niet van veel waarde, dat gevoel. Maar de woorden deden me pijn. Is een leven daar echt goedkoper dan bij ons? Minder waardevol?  Voelen pijn en verdriet in Nigeria anders?

Meeleven

Van joodse zijde wordt regelmatig met verwondering gereageerd op het feit dat wij, vrije christenen in het Westen, zo lauw reageren op de vervolging van onze geloofsgenoten in grote delen van de wereld. In de joodse gemeenschap heerst een veel groter gevoel van solidariteit. Men komt sneller voor elkaar op en men is sneller geneigd elkaar te helpen. Dat is wel iets om over na te denken, waarom komen wij amper op voor onze vervolgde broers en zussen? Misschien heeft het er mee te maken dat wij zelf niet weten wat geloofsvervolging inhoudt. Wij kunnen ons moeilijk voorstellen dat geloven iets kost. We zijn meer van: wat levert het op.

Dat de Reformatie in de zestiende eeuw voornamelijk het werk van mannen was, zal iedereen duidelijk zijn.Toch waren er wel vrouwen die in die roerige tijd een bijdrage leverden aan de opbouw van het protestantse kerkelijke leven. Een tweede voorbeeld daarvan is Renata van Ferrara of Renée de France (1510-1575).

Vooral adellijke vrouwen hadden belangstelling en sympathie voor de nieuwe, protestantse leer. Dit zal te maken hebben met het feit dat hun ouders hen onderwijs hadden laten volgen, wat voor de meeste vrouwen toen nog niet was weggelegd. En door hun maatschappelijke positie kwamen ze makkelijker in contact met geleerden en schrijvers.

Van Johannes Calvijn is bekend dat hij wel eens met zulke adellijke dames correspondeerde, omdat zij vaak wel bereid waren om de reformatoren in de verspreiding van de reformatie te ondersteunen. Dit was niet zonder risico. Meestal was de echtgenoot of familie bepaald niet gecharmeerd van een dergelijke geloofsovergang, en liep de betreffende dame gevaar verstoten of zelfs gedood te worden. Calvijn trachtte hen via brieven te bemoedigen en tot standvastigheid aan te sporen. Een van hen was Renata, hertogin van Ferrara.

Het afgelopen winterseizoen hebben enkele honderden personen de vormingscursus van onze kerken gevolgd in diverse plaatsen in ons land, zo ook in Drachten. De redactie heeft een aantal docenten gevraagd naar aanleiding van deze cursus één of meerdere artikelen te schrijven. Vandaag de tweede bijdrage geschreven door drs. J. van 't Spijker over 'het missionaire van de kerk'.

Enkele gedachten over het missionaire van de kerk

Wat leest de buurman in uw leven …?