{mosimage}Er is veel discussie over de presentie van de islam en haar aanhangers in Europa en, dichter bij, in Nederland. Opvattingen lopen ver uiteen. De gemoederen kunnen bij een bespreking van standpunten uitermate verhit raken. Ook als kerk hebben wij daar mee te maken. Moslims wonen onder ons en de media berichten bijna dagelijks over hen. Wat is onze visie op de islam en onze houding tegenover moslims? Laten we ons daarbij leiden door Bijbelse principes of ‘dobberen we stuurloos rond en waaien we met elke wind mee, met wat er maar verkondigd wordt’ (Efeze 4:14)? Gaan we eigen gekozen en wereldse wegen of gaan we een weg die iets zichtbaar maakt van de weg die onze Heer en Heiland ging?
‘Bouwen aan respect met passie voor waarheid.’ Wie de website van Evangelie & Moslims bezoekt krijgt deze slogan onmiddellijk te zien. Kort wordt aangegeven waar deze stichting voor staat t.a.v. de omgang met moslims in onze samenleving. Het doel is de lezer te prikkelen dieper over de woorden na te denken en zelf een standpunt te bepalen.

{mosimage}‘Wie is God voor mij?’ Dit is misschien wel de meest existentiële vraag in je leven. Met Wie heb je nu eigenlijk van doen als je je ogen sluit en bidt? Met Wie krijg je te maken na de laatste keer dat je je ogen sluit, in het uur van je dood?

‘Zoveel hoofden, zoveel zinnen’, zegt een oud spreekwoord. Vraag aan christenen uit diverse kerken en geloofsgemeenschappen, wie God voor hen is en je staat verbaasd over de soms heel verschillende antwoorden. Hoe kan dat? Je zou zeggen: ze gaan allemaal naar de kerk, lezen dezelfde Bijbel, luisteren naar preken over een en dezelfde God. En toch.. Nu is het op zich wel begrijpelijk dat mensen verschillende accenten leggen in hun denken over God. Dat is zelfs onvermijdelijk. Het beeld dat je van God hebt, wordt niet alleen door je kennis en inzicht bepaald, maar ook door affectie en emotie: hoe ervaar je Hem. Je godsbeeld is onderdeel van de traditie waarin je staat, maar is ook heel persoonlijk en wordt door allerlei factoren beïnvloed.

{mosimage}Er is veel discussie over de presentie van de islam en haar aanhangers in Europa en, dichter bij, in Nederland. Opvattingen lopen ver uiteen. De gemoederen kunnen bij een bespreking van standpunten uitermate verhit raken. Ook als kerk hebben wij daar mee te maken. Moslims wonen onder ons en de media berichten bijna dagelijks over hen. Wat te denken van moslims in de samenleving? Daar willen we in twee artikelen over nadenken. Het tweede gaat over onze visie en houding. Dit artikel gaat in op de situatie van moslims in Europa en Nederland.
‘Onze kinderen gaan het in aantal winnen van jullie kinderen’, zei een Turkse immigrant tegen zijn katholieke buren. Een sticker op een autobumper meldt een tekst van moslimzijde: ‘Islam – onze religie vandaag, jouw religie morgen’. Het is olie op het heilige vuur dat opvlamt bij zich bedreigd voelende autochtonen: ‘Dit is dus hún missie. Dit toont het ware karakter van de islam, een godsdienst die wil overheersen.’
Wie aan deze oprukkende islam een halt wil en kan toeroepen, vindt massaal support. Velen vinden dat Europa verandert in een Eurabia* door een Arabisering, en erger nog een islamisering, met de toevloed van migranten en vluchtelingen.

{mosimage}De vooruitgang van de medische wetenschap is een groot goed. Tegelijk stelt deze vooruitgang ons voor moeilijke vragen. Moet alles wat kan? Wanneer komt het moment dat bij een ernstig zieke de behandeling wordt stopgezet? Wie neemt de beslissing daarover?

De gemiddelde levensduur van de Nederlander gaat omhoog. Een belangrijke bijdrage daaraan wordt geleverd door de geneeskunde. De medische wetenschap heeft een hoge vlucht genomen. Er zijn nieuwe medicijnen ontdekt en nieuwe technieken ontwikkeld. Veel is mogelijk op medisch gebied, ook soms uitstel van het sterven. Toch zal eens het einde komen. Afstel is er niet.
Rondom het levenseinde liggen veel vragen. Daarover heeft Doeke Post een boek geschreven. Post is onder meer werkzaam geweest als huisarts. Ook was hij hoogleraar sociale geneeskunde in Groningen. Het boek maakt duidelijk waarover in deze tijd de discussie gaat. Het is geschreven vanuit een sterke betrokkenheid bij de zorg. De emeritushoogleraar waarschuwt terecht tegen de macht van de technologie. Niet elke behandeling die mogelijk is, is wenselijk. Ook laat Post een waarschuwing horen tegen het gevaar van verzakelijking van de medische wereld en de overheersing van het economisch denken in de gezondheidszorg.

{mosimage}We vieren het Pinksterfeest en dan gaan alle registers open. Het Pinksterfeest heeft een veelzijdigheid waar je van duizelt. Geen wonder: de Heilige Geest werd en wordt uitgestort. En Jezus zegt daarvan: ‘Stromen van levend water zullen uit je binnenste vloeien.’
Het moet gezegd: Voor veel christenen is het een minimaal stroompje geworden. We zongen vroeger Joh de Heer 132: “Heer, ik hoor van rijke zegen, die Gij uitstort keer op keer.” Dat is mooi en rijk gezongen. Maar dan volgt het minimale: “Laat ook van die milde regen, dropp’len vallen op mij neer.” Wij zijn zo vaak en zo gauw tevreden met het minimale en jagen zo weinig naar de vervulling en de volheid. Met eerbied gesproken: wanneer de Here het ons met bakken vol wil geven, moeten wij niet aankomen met een klein kommetje. Laat ik het mogen toespitsen op het geloof.

Commentaar

  • Zingen in de eredienst (2) 2024-07-25 18:25:50

    Vorig jaar schreef ik over het zingen van psalmen en liederen in de eredienst. Iemand sprak me...

  • Verslavingen 2024-07-12 17:57:04

    Ruim een op de vijftien jongeren gokt weleens online, zo blijkt uit een onderzoek van het...

  • All Nations 2024-06-28 17:42:30

    Vorige week was ik met een groep studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn bij All...

  • Op weg naar de GS 2024-06-15 10:09:55

    Als dit kerkblad verschenen is, is het bijna zover dat de Generale Synode bijeen komt in...