{mosimage}Een tijdje geleden is het gebeurd, hier in Groningen.
Een man had kasten gekocht bij Ikea… en ging er thuis mee aan de slag.
En terwijl hij vet zat te zweten op de bouwtekeningen van de Billykasten, ging de telefoon.
He, nu even niet.
Maar meteen ging de telefoon weer…
Ja!!!
Eh, met Ikea Groningen, is Tim uw zoontje…
Vergeten!
Z’n zoontje zat nog steeds in de ballenbak.

Vergeten!
Ja, misschien ben jij ook weleens vergeten.
Mensen die jou van alles hadden beloofd.
Maar je bent in die mensen teleurgesteld.
Ze deden allerlei beloften, maar ze kwamen die niet na.
Je werd vergeten.

{mosimage}Voeding en gezondheid is een breed onderwerp dat volop in de belangstelling staat. Als  het over de productie en verwerking van voedsel gaat, horen daar slogans bij als: ’van producent tot consument’, ’van zaadje tot karbonaadje’ of ’van grond tot mond’.

In meerdere delen van de wereld en ook in Nederland is de voedselketen behoorlijk lang geworden. Heel veel bedrijven verwerken achtereenvolgens het voedsel dat door een boer is geproduceerd, tot voedingsmiddelen die in de supermarkt te koop liggen. Het gevolg daarvan is dat veel mensen niet eens meer weten waar het voedsel vandaan komt. Melk komt toch uit de fabriek, meneer?
Bovendien hebben veel voedingsmiddelen, voordat wij ze in de supermarkt kopen, al vele kilometers afgelegd. Dat is slecht voor het milieu.
Omdat voedsel en gezondheid van mensen direct met elkaar te maken hebben, is er veel wet- en regelgeving op dit gebied. Soms heb ik het gevoel dat het wat doorgeschoten is. Zeker als je kijkt naar de enorme hoeveelheden voedsel die, mede daardoor,  worden weggegooid. Voedselverspilling is een probleem geworden in onze westerse samenleving. Een luxeprobleem, wel te verstaan!

{mosimage}Enige tijd geleden publiceerde de veelschrijver Alister McGrath een boek dat een boekje open wil doen over natuurlijke theologie. Niet iedere lezer van ons kerkblad weet dan waar het over gaat. Ter verheldering verwijs ik naar artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis waar wordt gezegd dat wij de Here God op twee manieren kennen. Namelijk door de Bijbel én door de schepping. De wereld is “als een prachtig boek, waarin alle schepselen, groot en klein, de letters zijn, die ons te aanschouwen geven wat van Hem niet gezien kan worden, namelijk zijn eeuwige kracht en goddelijkheid…”. God kennen via de schepping? Dan betreden we het terrein van de natuurlijke theologie.

In dit tweede artikel gaan we nader in op het boek van McGrath. Een boek waarin de schrijver zijn natuurlijke theologie of aanzetten daartoe uiteenzet.

{mosimage}De trouwe lezer van het Kerkblad zal bij lezing van deze titel misschien denken aan de vier artikelen die in het najaar van 2010 verschenen. Zij hadden als titel: ‘Uitschrijven’…Het betrof de pijnlijke materie van gemeenteleden die zich steeds verder van de dienst aan de Here verwijderen en de vraag hoe we daar kerkelijk verder in kunnen komen. En inderdaad: deze nieuwe artikelen komt uit die andere voort.

In het eerste artikel verkenden we de mogelijkheden van een gastlidmaatschap (of meelevend lidmaatschap) van broeders en zusters die officieel lid zijn van een andere kerkgemeenschap. We gaan daar nu eerst nog even op door.

Rechten
Wat levert een dergelijk gastlidmaatschap op? In ieder geval een duidelijker stempel op de innerlijke verbondenheid die er tussen de gemeente en deze gastleden is. Geestelijke eenheid wordt meer zichtbaar, en daar zal niemand tegen zijn. De rechten die eraan verbonden zijn, zijn de meeste zaken waar ook de eigen leden recht op hebben: toegang tot het avondmaal zonder dat dit elke keer gevraagd moet worden, opgenomen worden in het adressenbestand van het gemeenteblad, vermelding in de gemeentegids, welkom op de gemeenteavonden die van tijd tot tijd gehouden worden, daar ook het woord mogen voeren. Ach, eigenlijk bijna alles. Behalve één ding: men heeft geen stemrecht, dus bij verkiezing van ambtsdragers doet men niet mee.

{mosimage}De trouwe lezer van het Kerkblad zal bij lezing van deze titel misschien denken aan de vier artikelen die in het najaar van 2010 verschenen. Zij hadden als titel: ‘Uitschrijven’…Het betrof de pijnlijke materie van gemeenteleden die zich steeds verder van de dienst aan de Here verwijderen en de vraag hoe we daar kerkelijk verder in kunnen komen. En inderdaad: deze nieuwe artikelen komen uit die andere voort.

De artikelen bleken gelezen te zijn en er is op kerkenraadsvergaderingen over doorgesproken – en ook op het niveau van andere gemeentelijke bijeenkomsten. Ze riepen ook een nieuwe vraag op die de redactie als volgt verwoordde: kan er iets geschreven worden over gastlidmaatschappen? En kunnen gemeenteleden die niet meer kerkelijk willen meeleven toch op de een of andere manier ‘zichtbaar’ blijven voor de gemeente? Met name in het vierde artikel schreef ik daar iets over. Zo moet u ook de aanhalingstekens in de kop van het artikel zien: het gaat niet om een gewone inschrijving in het kerkelijk register van nieuwe leden, of van dopelingen, maar om bijzondere inschrijvingen. Ik werk dat nu verder uit.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...