Toen ik eens mw. Pieck bezocht – zie vorige Bijzondere ontmoetingen – kwam daar ook de vrijzinnige ds. N.J.C. Schermerhorn uit Apeldoorn, de vader van minister-president van het eerste naoorlogse kabinet W. Schermerhorn van de Partij van de Arbeid. Hoe de degelijke mw. Pieck met hem in aanraking was gekomen, is mij onbekend. Wel is mij duidelijk, dat vogels van verschillende geestelijke pluimage in huize Pieck kwamen.
Als ik de voordeur open, roep ik tegen de kamerdeur:
‘Lieverd ik heb een gast meegenomen.
Kan ze mee eten?’
Project ‘Meer’ wilde Nederland in gesprek brengen over de vraag “Is er Meer?”. Hoe is dat gegaan in Dronten? Waarom doet iemand mee? Hoe werd het georganiseerd? En was het naar inhoud en effect wel iets om aan mee te doen?
In Dronten hebben we met meerdere kerken enthousiast de schouders gezet onder de evangelisatiecampagne MEER. De campagne paste uitstekend bij de missionaire missie van de CGK Dronten. Onze gemeente geeft de komende jaren prioriteit aan het toegroeien naar meer missionaire gemeente zijn. Dat willen we doen via o.a. prediking, laagdrempelige Ontmoetingsdiensten en het toerusten van de gemeente.
Dit artikel is ontleend aan het boek ‘Ongemakkelijke teksten van Paulus’. Dat verscheen kort geleden onder redactie van Rob van Houwelingen & Reinier Sonneveld bij Buijten & Schipperheijn voor de prijs van € 15,90. Aan dit boek werkten behalve D. Visser, voor de lezers van dit blad geen onbekende, nog zes andere auteurs mee, onder wie de twee redacteurs. 75 ongemakkelijke teksten worden kort besproken, toegespitst op een vraag die bij zo’n tekst te stellen valt.
Dit boek is het tweede deel uit een reeks. Het eerste deel heet ‘Ongemakkelijke teksten van Jezus’. Daarvan is intussen al een tweede druk verschenen. Het is de bedoeling dat er nog een derde deel verschijnt: ‘Ongemakkelijke teksten van de apostelen’
Enige tijd geleden kwam er bij de redactie het verzoek binnen of er eens iets geschreven kon worden over voorbeeldgedrag. In de toelichting vertelde men erbij dat onze jongeren daar behoefte aan hebben. Een identificatiefiguur waaraan ze zich kunnen spiegelen. Niet zozeer om een kopie te worden, maar meer om er van te leren.
Onze maatschappij kenmerkt zich door een moderne samenleving waarin mensen steeds op zoek zijn naar wie ze werkelijk zijn. Mensen in een moderne samenleving zijn vaak ontevreden over zichzelf, zijn uit op consumptie en zijn minder dan vroeger trouw aan vaste patronen. Dit heeft uiteraard zijn weerslag in het opgroeien van jongeren. Ook christenjongeren worden hiermee geconfronteerd. Hun geloofsontwikkeling kan er door gestempeld worden. Ze zijn gericht op autonomie en vrijheid, ook op godsdienstig terrein. Velen hebben niet zoveel met traditie. Ze zoeken naar echtheid. Jongeren voelen feilloos aan wanneer iets gemeend is of niet.
