Verslag classis Groningen
Namens de roepende kerk (Zuidlaren), opent broeder Huizinga de vergadering. Hij leest met ons enkele verzen uit Handelingen 1, 2 en 23. Hierna gaat hij kort op dit bijbelgedeelte in. Het gaat in deze gedeelten om het ontstaan van gemeentes. Ze zijn jong en waren aan het begin van het proces om een gemeenschap te vormen. De basis daarvoor is het gebed; het eensgezind aanroepen van God. God geeft op onze vraag Zijn Geest, zodat we met vrijmoedigheid over Hem kunnen spreken.
Hierna gaan we in groepjes uiteen en bidden met en voor elkaar. Vervolgens heet broeder Huizinga ons allen welkom.
In het vorige artikel over mijn eindscriptie stond ik stil bij de zendingsgemeenten van de CGK en de problematiek rondom de bediening van het avondmaal in deze gemeenten. In dit slotgedeelte gaat het over de vragen rondom de doop, die uit deze jonge zustergemeenten opkomen. Daarnaast bespreek ik kort een ‘nieuwe’ vorm van zegenen, die verband houdt met de doop.
Op 8 maart vergaderde de classis Leeuwarden in Sneek. Op die vergadering werd een afvaardiging aangewezen voor de vergadering van de particuliere synode van het noorden die DV 19 april gehouden zal worden. De volgende broeders werden afgevaardigd: de predikanten C.C. den Hertog, D.J.T. Hoogenboom en D.J. Steensma als primi met de predikanten A.J.T. Ruis en J.D. van ’t Zand als hun vervangers (secundi); de ouderlingen W. Lodewijk, L. van der Zwaag en R. van der Zwaag als primi en de ouderlingen J.W. Kooistra, S.H. de Vries en S. Westerhuis als secundi; diaken B. Vianen als primus en diaken H.J. Kooistra als secundus.
Tien jaar geleden ging ik naar een open avond van de Theologische Universiteit van Apeldoorn. Daar hield professor Selderhuis een lezing over ‘het probleem van de vlieg in de avondmaalsbeker’. Ik kon niet weten dat ik tien jaar later zou afstuderen op problemen die zich kunnen voordoen bij het bedienen van sacramenten in Christelijke Gereformeerde zendingsgemeenten. In een tweetal artikelen zal ik een drietal onderwerpen uit mijn eindscriptie nader bespreken.
Gods lankmoedigheid geeft hoop. Ze doet hopen op redding. Zicht op deze lankmoedigheid verrijkt ons godsbeeld. Toch is binnen de oudtestamentische wetenschappen het bijbelse getuigenis aangaande Gods lankmoedigheid onderbelicht gebleven. Een nieuwe Apeldoornse Studie haalt dit begrip uit de schaduw: een schitterend boekje met een rijke inhoud.