Image?Ik wil graag dat jullie bidden voor mijn kinderen die niet meer naar de kerk gaan?, zei ze. Moedig vond ik dat. Heel veel ouders kennen die moeite en verdriet. E?n of meerdere kinderen gaan niet meer naar de kerk. Maar ouders durven er niet over te praten. Gemeenteleden durven er niet naar te vragen. Kerkenraadsleden kijken er soms zo maar aan voorbij. Het is te pijnlijk, brengt in verlegenheid, geeft geestelijke worsteling en schuldgevoel. Hoe kunnen we er beter mee omgaan, wanneer kinderen andere wegen gaan. Ik wil pogen een richting te wijzen. Mijn hoofdmotto is: Breng je kind niet allereerst bij de kerk, maar bij het kruis!

De vorige keer ging ik in op (vals) schaamte- en schuldgevoel en hoe verlammend en vruchteloos dat is. Maar, wat dan te doen? In de titel staat het: brengen bij het kruis! Dat is een hele toer en mogelijk zegt u: ?Ik ben er moe van, ik kan het niet meer?. Ik maakte een oude zuster mee, die mij zei: ?Ik bid niet meer voor mijn kind?. Daar schrok ik van. Ze legde het mij uit. ?Telkens wanneer ik bid voor hem, zei ze, word ik zo verdrietig, voel ik zoveel pijn en dan ben ik helemaal van slag en kan ik niet meer slapen.? Zo?n moeder is te begrijpen. Maar dan ligt er wel een opdracht in voor de kerk en de christenen. Neem deze gebeden over! Zet deze gebeden door namens zoveel verdrietige ouders! In de afgelopen dagen mocht ik dat concreet meemaken tijdens de Nationale Gebedsdag en de Week van Gebed.

ImageEnkele jaren geleden uitte Stefan Paas in een gesprek zich enthousiast over het werk van de theoloog Miroslav Volf. Ik moest bekennen dat ik niets wist van Volf en zijn werk. Daar is verandering in gekomen. Ik weet nu dat hij afkomstig is uit Joegoslavi?, getrouwd met een Amerikaanse en woont in Amerika waar hij werkt aan Yale University.

Twee van Volfs boeken zijn kort geleden in het Nederlands verschenen. Een nieuw verleden verscheen bij Buijten & Schipperheijn in Amsterdam, prijs ? 19,50.
Onbelast verscheen bij Van Wijnen in Franeker, prijs ? 22,50.
De ondertitel van het eerstgenoemde boek is: Omgaan met herinneringen in een gebroken wereld. Het tweede boek heeft als ondertitel: Geven & vergeven in een genadeloze cultuur. Zowel de titels als de ondertitels geven goed weer wat Volf met deze boeken zeggen wil. Wij leven in een gebroken wereld, sterker nog in een cultuur zonder genade. Wij zijn mensen die zonde doen, maar ook te lijden hebben onder zonden van anderen.
Volf werd in 1983 opgeroepen om in het Joegoslavische leger zijn dienstplicht te vervullen. Omdat hij christen was en met een Amerikaanse was getrouwd, werd hij extra in de gaten gehouden. Hij werd verdacht van spionage voor het westen en streng verhoord door commandant G.

ImageEnkele jaren geleden is op aandringen van de vorige minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) Cees Veerman, de Groene Kennis Coöperatie (GKC) opgericht. De GKC is een overkoepelend orgaan van alle groene kennisinstellingen in Nederland, van VMBO tot en met de Wageningse Universiteit. Eveneens op aandringen van Cees Veerman worden de innovaties in het Groen Onderwijs onder de vlag van de GKC door programmateams uitgevoerd. Het voordeel van deze aanpak is dat de minster voor bepaalde thema?s nu ??n aanspreekpunt in het Groen Onderwijs heeft, en niet langer voor elk onderwerp bij circa 15 verschillende scholen hoeft aan te kloppen.

E?n van de ontwikkelthema?s in het Groen Onderwijs is ondernemerschap. Samen met een collega van de Christelijke Agrarische Hogeschool in Dronten, mag ik aan dit programma leiding geven. Een leuke en uitdagende taak, vooral omdat het enkele jaren geleden nieuw was en we zelf moesten uitvinden hoe je zoiets deed, het was letterlijk ?learning by doing?.


ImageEnkele maanden geleden bezocht ik met enige leden van het moderamen van onze gemeente de wat in het Engels heet Global Leadership Summit. Deze term staat voor de jaarlijks terugkerende leiderschapsconferentie die georganiseerd wordt door Willow Creek Nederland (WCN). Een organisatie die aangesloten is bij de uit de Verenigde Staten afkomstige Willow Creek Association. WCA heeft ruim 13.000 lidkerken in meer dan 35 landen, die meer dan 95 verschillende denominaties vertegenwoordigen. Er worden tienduizenden kerkleiders getraind en ieder jaar miljoenen boeken en dvd?s uitgezet ter ondersteuning. Ik wil van deze conferentie graag een en ander met u delen.

Leiderschap is een belangrijk begrip binnen Willow Creek. Niet als doel op zich maar met oog op de verbreiding van het Koninkrijk van God. Of zoals Willow Creek dat onder woorden brengt: Buitenkerkelijken (ongelovigen) tot volledig toegewijde volgelingen van Jezus Christus maken. Waarbij zij verwijst naar Matteüs 28:19-20: Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.

?Ik wil graag dat jullie bidden voor mijn kinderen die niet meer naar de kerk gaan?, zei ze. Moedig vond ik dat. Heel veel ouders kennen die moeite en verdriet. E?n of meerdere kinderen gaan niet meer naar de kerk. Maar ouders durven er niet over te praten. Gemeenteleden durven er niet naar te vragen, kerkenraadsleden kijken er soms zo maar aan voorbij. Het is te pijnlijk, brengt in verlegenheid, geeft geestelijke worsteling, schuldgevoel. Hoe kunnen we er beter mee omgaan, wanneer kinderen andere wegen gaan. Ik wil pogen een richting te wijzen. Mijn hoofdmotto is: breng je kind niet allereerst bij de kerk, maar bij het kruis!

In een speciale uitgave van Opbouw, voornamelijk circulerend in de kring van de NGK, turfde Ad de Boer hoeveel doopleden in de afgelopen 25 jaar zich hebben ontrokken en zijn afgevoerd. Alleen de woorden al doen ons pijn. Hij grijpt daarbij terug op hoe het Centraal Plan Bureau (CPB) voor de Statistiek en het Sociaal Planbureau (SCP) ons al jaren vertellen dat steeds meer mensen de kerk verlaten. Twee op de drie Nederlanders noemen zich buitenkerkelijk. Bij de jongeren is dat al bijna driekwart. In een helder getal: elke maand verlaten 400 jongeren tussen de twaalf en achttien jaar de kerk. Vaak denken we dan: maar bij ons (orthodoxe)kerken niet! Of: God doet niet aan statistieken! En wijsneuziger: statistieken liegen! Ook al is dat voor een deel waar, de cijfers onder ons liegen niet. Ad de Boer turfde aan onttrekkingen/afvoeringen in de NGK in 25 jaar: 2709 doopleden. En bij ons... 8756! En al die ouders in ons midden, voor zover ze nog leven, hebben daar verdriet om. Verdriet vooral wanneer hun eigen kinderen eigen wegen gingen en gaan.

Commentaar

  • Missionaire voorbede 2023-11-03 18:25:06

    Eigenlijk richt ik dit commentaar vooral aan mezelf. Omdat ik er zelf vaak niet aan denk als ik op de...

  • Herverkaveling? 2023-10-20 08:35:40

    In de media duiken de laatste tijd geregeld stemmen op om alle gereformeerde kerken op een hoop te...

  • De achilleshiel 2023-10-06 15:18:46

    Soms gebeurt er iets in je omgeving, dat je aan het denken zet. En als je iemand bent, bij wie dat...

  • Start 2023-09-22 17:35:43

    Het vorige nummer van het Kerkblad was het officiƫle startnummer. Dit Commentaar schrijf ik op de...