De eerste voltallige vergadering van de Generale Synode zit er al enige
weken op. Het stof van vier dagen vergaderen kon wat neerdalen zodat ik ?
nu op enige tijdsafstand - enige indrukken aan u kan doorgeven.
De realiteit van de synodevergaderingen wordt overigens telkens
doorsneden door de werkzaamheden van alledag. Op dinsdag 28 september
was ik goed en wel in Nunspeet of mij werd bekend (door wie anders dan
mijn vrouw) dat een zuster uit de gemeente Groningen plotseling
overleden was. Vandaar dat ik de avondvergadering niet bijwoonde.
Collega Kees den Hertog verving mij op 30 september. Ik kon toch
moeilijk een streep halen door een geplande trouwdienst.
Theologische Universiteit Apeldoorn (TUA)
Een belangrijk onderwerp op de eerste vergaderdag was onze ?eigen?
universiteit. Op zich geweldig dat we als kerken een universiteit
hebben. Nog geen 75.000 leden en dan toch maar een eigen theologische
opleiding! Dat mag een zegen van God genoemd worden. Tegelijk bleek dat
de synode de aangeleverde rapporten met betrekking tot het reilen en
zeilen van de TUA niet als hamerstukken kon behandelen. De TUA is een
relatief kleine universiteit.
Lees meer: Generale synode 2010 (2)
In de titel van dit artikel staat na het woord ?uitschrijven? een aantal
puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een
moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale
bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een
zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt.
Een kerkenraad die zich met de vraag gaat bezighouden hoe hij zal omgaan
met randkerkelijken, wordt vooraf meteen met de vraag naar het eigen
functioneren geconfronteerd. Niet zelden gebeurt het dat de zaak aan de
orde komt met de komst van een nieuwe predikant. Deze probeert de
gemeente ?in beeld te krijgen?, doet kennismakingsbezoeken (althans in
gemeente waar dat qua aantal te doen is) en stoot op een aantal leden
die duidelijk geen blijk van herkenning geven wanneer hij zich
(telefonisch of per mail) meldt. ?Wie bent u? O! Maar namens wie belt u
dan? O, de christelijke gereformeerde kerk? maar daar doe ik al lang
niet meer aan; mijn ?uders zijn daar lid van?. Vervolgens meldt de
predikant dat op de kerkenraadsvergadering en dan wordt het spannend:
kunnen de broeders verklaren dat degene die hier ter sprake komt, trouw
huisbezoek heeft gehad, of dat in ieder geval jaarlijks is getracht
contact met hem te leggen? Dat kan door de wijkouderling zelf gedaan
zijn, of door een daartoe aangestelde bezoekbroeder of ? zuster, maar
het is van belang dat er minimaal een communicatief lijntje ligt, en
waar mogelijk een pastoraal lijntje.
Lees meer: Uitschrijven? (2)
Thomas von der Dunk is
cultuurhistoricus. Dit is zijn derde bundel opstellen, waarin hij de
actualiteit in Nederland, Europa en de rest van de wereld van commentaar
voorziet.
De eerste zeven stukken gaan over Nederland, over de manier waarop
Nederland wordt bestuurd en het verloren onderlinge vertrouwen. Veel
aandacht geeft hij aan de marktwerking in de nutsvoorzieningen, de zorg
en het onderwijs.
Wie wil graag telkens bezig moeten zijn met de vraag welk energiebedrijf
of welke ziektekostenverzekering bij hem past? Daar zit niemand op te
wachten. Bovendien is het vanuit het perspectief van de consument een
schijnvrijheid die niets oplevert. Het is niet meer dan een opdringerig
en irritant aanbod toch vooral van leverancier te veranderen. Wie zou
dit niet met Von der Dunk eens zijn? Ik in elk geval wel en van harte.
Ook ben ik het helemaal met hem eens dat de marktwerking in de
zorgsector en in het onderwijs nog veel erger is. Door de marktwerking
in die sectoren wordt met mensen omgegaan als met auto?s. Dat gebeurt
onder de leus dat er zo effectief mogelijk maatwerk moet worden
geleverd. In de praktijk betekent dat een zakelijke aanpak die goedkoper
lijkt maar duurder is.
Lees meer: Kritische kijk en frisse blik
Meer dan driehonderd mannen en vrouwen, meest ouderen en enige jongeren,
kwamen van 19 september 2009 - 20 maart 2010 op negen zaterdagen
bijeen voor de Vormingscursus in de Chr.Geref. Kerken. In Apeldoorn,
Drachten, Goes en Sliedrecht behandelden hoogleraren en predikanten
onderwerpen over identiteit en seksualiteit, het pastoraat, de
belijdenisgeschriften, de apostel Paulus en het bijbelboek Dani?l. In
dit artikel gaat Prof. Dr. T.M. Hofman in op het ?nieuwe perspectief op
Paulus?.
Tijdens de vormingscursus 2009/2010 hebben we ons bezonnen op de
thematiek of reformatorische christenen de echte Paulus eigenlijk wel
kennen? Er worden tegenwoordig heel wat vragen gesteld bij het leven van
deze apostel en bij het lezen van zijn brieven. Er zijn theologen die
de mening zijn toegedaan dat gedurende vele eeuwen deze brieven verkeerd
gelezen zijn. De brieven zouden namelijk ten onrechte teveel gelezen
zijn door de ogen van de kerkvader Augustinus. Zoals Augustinus met zijn
levensvragen bijvoorbeeld Romeinen heeft gelezen, heeft dat gedurende
vele eeuwen de uitleg van deze belangrijke brief gestempeld. Daarmee zou
geen recht gedaan zijn aan de oorspronkelijke bedoeling van Paulus. Men
stelt ook dat de brieven veel te veel gelezen zijn met de levensvragen
van Maarten Luther in het achterhoofd. Dan leer je niet zozeer Paulus
kennen en evenmin zijn boodschap, maar dan ontdek je ten onrechte steeds
weer de vragen die Luther intensief hebben beziggehouden.
Lees meer: Het nieuwe perspectief op Paulus (1)
Francine Rivers, Mijn moeders hoop, vertaald door Hella Willering,
uitgegeven door Voorhoeve in Kampen, ISBN 978 90 297 1900 1, prijs ?
22,50
De lezersschare van de romans van Rivers groeit, het aantal van haar
romans ook. Bejubeld worden haar boeken door de uitgever, in de
christelijke pers en door vele lezers. Dat maakte me nieuwsgierig.
Daarom las ik deze roman. Het is een verhaal dat niet zonder enige
diepgang is. Toch viel deze roman me niet mee.
Rivers vond het uitgangspunt voor dit verhaal in haar eigen
familiegeschiedenis. Haar oma kwam uit Steffisburg in Zwitserland, net
als Martha, ??n van de hoofdpersonen uit deze roman. Rivers? oma kwam in
hun gezin helpen toen haar moeder tuberculose kreeg. Dat was voor het
hele gezin een moeilijke tijd. Haar moeder had de verpleegstersopleiding
gedaan en leerde toen een verpleeghulp kennen die haar man werd.
Deze en andere autobiografische gegevens heeft de schrijfster gebruikt
om haar eigen verhaal te maken over Martha (afkomstig uit het Zwitserse
Steffisburg) en Niclas (van Duitse afkomst). Zij vinden na veel
omzwervingen hun plek in Amerika. Vier kinderen krijgen zij, een zoon en
drie dochters. Het verhaal gaat vooral over moeder Martha en haar
oudste dochter Hildemara.
Lees meer: De nieuwe roman van Francine Rivers
In de titel van dit artikel staat na het woord ?uitschrijven? een aantal
puntjes. Die worden meestal in een zin neergezet om de lezer tot een
moment van stilte te manen: er wordt iets gezegd dat tot speciale
bezinning stemt. Zo is het hier ook bedoeld: in deze artikelen wordt een
zaak aangesneden die verdriet doet en daarom tot nadenken stemt. 
Thomas von der Dunk is
cultuurhistoricus. Dit is zijn derde bundel opstellen, waarin hij de
actualiteit in Nederland, Europa en de rest van de wereld van commentaar
voorziet. 
Meer dan driehonderd mannen en vrouwen, meest ouderen en enige jongeren,
kwamen van 19 september 2009 - 20 maart 2010 op negen zaterdagen
bijeen voor de Vormingscursus in de Chr.Geref. Kerken. In Apeldoorn,
Drachten, Goes en Sliedrecht behandelden hoogleraren en predikanten
onderwerpen over identiteit en seksualiteit, het pastoraat, de
belijdenisgeschriften, de apostel Paulus en het bijbelboek Dani?l. In
dit artikel gaat Prof. Dr. T.M. Hofman in op het ?nieuwe perspectief op
Paulus?.
Francine Rivers, Mijn moeders hoop, vertaald door Hella Willering,
uitgegeven door Voorhoeve in Kampen, ISBN 978 90 297 1900 1, prijs ?
22,50