De Amerikaanse schrijfster en christin Jeanette Howard bespreekt in alle
openheid de spanning tussen haar geloofsovertuiging en haar gevoelens.
Er was en is voor haar een weg te gaan. Een weg tussen de mensen, tussen
christenen. Een weg met God. Dat laatste is voor haar het vertrekpunt
en criterium.
De omslag suggereert dat haar weg is door de woestijn. Maar wel een weg
naar het Beloofde Land, dat is uitkomen op die plek die God voor jou
heeft bedoeld. Die plek is niet onbekommerd. Net zoals de Hebree?n in
het Beloofde Land niet achterover konden leunen, zo ook kan zij, wanneer
ze alles een plaats gegeven heeft, niet achterover leunen. Het is
voortdurend leven door het geloof, wat zo prachtig uitgediept en
uitgebeeld wordt in de brief aan de Hebree?n. Centraal in haar betoog
staat de overtuiging: ?Onze beloning voor een getrouwe wandel met God,
waarbij we niet toegeven aan homoseksuele relaties, is niet per se een
huwelijk en kinderen, heteroseksualiteit of zelfs een geweldige
bediening, hoewel deze dingen wel mogelijk zijn. Onze beloning is dat we
rusten in Gods volmaakte plan voor ons leven.? Pag. 11.
Lees meer: Leunend op mijn Geliefde
Meer dan driehonderd mannen en vrouwen, meest ouderen en enige jongeren,
kwamen van 19 september 2009 - 20 maart 2010 op negen zaterdagen bijeen
voor de Vormingscursus in de Chr.Geref. Kerken. In Apeldoorn, Drachten,
Goes en Sliedrecht behandelden hoogleraren en predikanten onderwerpen
over identiteit en seksualiteit, het pastoraat, de
belijdenisgeschriften, de apostel Paulus en het bijbelboek Dani?l. In
dit artikel gaat ds. D. Quant in op algemene vragen rond identiteit en
sexualiteit.
Iedere gelovige, elk mens komt voor de beantwoording te staan van vragen
als: waar kom ik vandaan? Wie ben ik zelf? Waar ga ik naar toe? Wat is
het doel van het leven? Allemaal vragen die cirkelen rond de identiteit
van een mens. De beantwoording van deze vraag heeft gevolgen voor elk
levensgebied.
God als Schepper en Onderhouder van het
leven
Aan het begin van het leven staat het scheppend initiatief van de
drie-enige God (Gen. 1:26,27 en 2:7, vgl. 1:30; Joh. 14:7 en 1:18; NGB
art. 12). Voor de vraag naar de identiteit van elk mens is dit een
belangrijk gegeven, vgl. HC zondag 3. De mens is gesteld in de
verhouding tot Hem die hem tot leven riep. Ook na de zondeval is dit
principe gebleven. Het betekent dat de mens zelf niet g?ddelijk is, maar
sch?psel. En voor de bedoeling van zijn leven is hij aangewezen op
erkenning van en ontmoeting met de Schepper, die hem de levensadem
inblies en van wie hij door moedwillige ongehoorzaamheid afscheid nam.
Vgl. ook 1 Kor. 15:45, Job 27:3 en 33:4. Na de zondeval is hij wel mens
gebleven, zij het met een geschonden identiteit; vgl. ook NGB art. 14.
Lees meer: Identiteit en seksualiteit
In het vorige artikel heb ik geprobeerd uit te leggen dat effici?nt
vergaderen zeker in de kerk, een hele kunst is. Het hangt van heel veel
factoren af: agenda, voorbereiding, houding tijdens de vergadering,
discipline, de voorzitter, het onderwerp, enz. In dit vervolgartikel wil
ik proberen een handreiking te doe hoe er effici?nter vergaderd kan
worden aan de hand van de agenda.
In veel gevallen ziet die er als volgt uit (zie in het kader een
voorbeeld).
Degene die deze agenda zonder enige toelichting heeft rondgestuurd, weet
precies wat bij welk onderdeel ter sprake komt. Maar de overige
commissieleden hebben geen flauw benul wat er bedoeld wordt met bijv.
terreinonderhoud. Dus kunnen ze zich er ook niet echt op voorbereiden.
En dan dat w.v.t.t.k. Misschien heeft een van de leden een zaak waar hij
graag over wil spreken, maar de mede commissieleden weten hier niets
van. Dus ook voor hen weer lastig om zich hierop voor te bereiden.
De ideale agenda bestaat natuurlijk niet. Maar een agenda, waarin de
leden correct worden ge?nformeerd, waarin helder omschreven wordt waar
het om gaat, welke besluiten er moeten worden genomen op grond van
diverse overwegingen, zal zeker bijdragen tot effici?nter vergaderen.
Lees meer: Effici?nt vergaderen, ook in de kerk? (2)
Op 14 juni a.s. is het 25 jaar geleden dat ds. J.Bosch als predikant
werd bevestigd in de gemeente van Surhuisterveen. In onderstaande
Spotlight vertelt hij op verzoek van de redactie hoe hij deze 25 jaar
als predikant heeft ervaren.
Een uniek beroep
In het interview dat bij mijn komst naar Groningen in het Kerkblad voor
het Noorden verscheen heb ik gezegd dat ik direct weer predikant zou
willen worden als ik een keuze zou moeten maken. In dat interview heb ik
iets verteld van mijn motivatie om predikant te worden: de verkondiging
van het evangelie van Jezus Christus ligt mij na aan het hart. In dit
artikel wil ik het predikantschap van een andere kant benaderen. Voor
mij is het ook een uniek beroep, omdat het zoveel facetten kent ?
De archeoloog (catechese en pastoraat): Mijn eerste gemeente
(Surhuisterveen: 1985-1991) telde heel wat kinderen. Geregeld hielden we
daarom een dienst waar de kinderen in het bijzonder bij betrokken
werden. Dan was het niet altijd eenvoudig om als dominee een passende
reactie te bedenken op wat de kinderen zeiden. In een kerkdienst ging
het een keer over wat je later wilde worden. Toen ik vroeg aan de
kinderen of ze dat al wisten, riep er ??n: archeoloog. Toch best een
bijzondere reactie voor een kind van de basisschool. Daarom vroeg ik:
vertel eens, waarom wil je archeoloog worden. Luid en duidelijk was het
antwoord daarop: om toch! Tja, wat moet je daar op zeggen ? In ieder
geval is het een uitdaging om als predikant met jongeren en ouderen om
te gaan!
Lees meer: Spotlight
Meer dan driehonderd mannen en vrouwen, meest ouderen en enige jongeren,
kwamen van 19 september 2009 - 20 maart 2010 op negen zaterdagen
bijeen voor de Vormingscursus in de Chr. Geref. Kerken. In Apeldoorn,
Drachten, Goes en Sliedrecht behandelden hoogleraren en predikanten
onderwerpen over identiteit en seksualiteit, het pastoraat, de
belijdenisgeschriften, de apostel Paulus en het bijbelboek Dani?l. In
dit artikel ga ik in op het onderwerp pastoraat.
Pastoraat is afgeleid van het Latijnse woord ?pastor? en staat voor
?herderschap?. We herkennen het in woorden als: pastorie, pastoorse enz.
In de christelijke gemeente neemt het een belangrijke plaats in: via
het herderschap vindt er ontmoeting met gemeenteleden plaats. Dat
gebeurt op grond van wat de Bijbel als het Woord van God daarover zegt,
met elementen als verkondiging en gesprek in zich. Als we de Bijbel erop
nalezen, komen we tot de ontdekking dat pastoraat benoemd kan worden
als: onder de hoede van de Goede Herder in gehoorzaamheid aan zijn Woord
en in de kracht van de Geest binnen de gemeente omzien naar mensen op
hun levens- en geloofsweg binnen de context van de samenleving waarvan
zij deel uitmaken.
Lees meer: Pastoraat en zijn uitoefening
De Amerikaanse schrijfster en christin Jeanette Howard bespreekt in alle
openheid de spanning tussen haar geloofsovertuiging en haar gevoelens.
Er was en is voor haar een weg te gaan. Een weg tussen de mensen, tussen
christenen. Een weg met God. Dat laatste is voor haar het vertrekpunt
en criterium. 
In het vorige artikel heb ik geprobeerd uit te leggen dat effici?nt
vergaderen zeker in de kerk, een hele kunst is. Het hangt van heel veel
factoren af: agenda, voorbereiding, houding tijdens de vergadering,
discipline, de voorzitter, het onderwerp, enz. In dit vervolgartikel wil
ik proberen een handreiking te doe hoe er effici?nter vergaderd kan
worden aan de hand van de agenda. 
Op 14 juni a.s. is het 25 jaar geleden dat ds. J.Bosch als predikant
werd bevestigd in de gemeente van Surhuisterveen. In onderstaande
Spotlight vertelt hij op verzoek van de redactie hoe hij deze 25 jaar
als predikant heeft ervaren.