Een blik in de spiegel: wat ziet je kind in jou?
Mijn man en ik stonden vanmorgen even samen voor de spiegel. Ik was gefocust op mijn haar, hij schoor zijn baard. Wat hij zag (ik niet) was dat er weinig energie van mij afstraalde. Het was een intensieve week geweest met zieke kinderen en vandaag had ik ook nog een cursus. Dat moest ook nog, zuchtte ik vanbinnen. Ik had meer zin in een dag met een boek op de bank. Mijn buitenkant weerspiegelde mijn binnenkant.
Ook je kinderen zien hoe je het leven ervaart. Mensen die dicht bij je staan, die je vaak zien, hebben vaak haarfijn door hoe de vlag erbij hangt, wat er in je omgaat. Onze kinderen zien ons elke dag (soms zelfs ‘s nachts), ook op momenten dat je even geen ‘mooi weer’ speelt. Als ouder zijn we hun rolmodel tijdens de meest vormende jaren van hun leven. Ze horen onze woorden, maar méér nog zien ze wat we doen, wie we zijn, hoe we leven.