Een wat deprimerend opschrift boven dit commentaar? Ja inderdaad, we praten liever niet over sterven of doodgaan. Maar als je het nieuws een beetje volgt, heb je vast wel gehoord of gelezen dat de overheid een campagne gestart is voor een ‘goed gesprek over de dood’, met als motto: ‘Ik heb te horen gekregen dat ik doodga, maar tot die tijd leef ik’. Daarbij is een website in het leven geroepen: www.palliatievezorg.nl, met onder andere aanwijzingen voor een wilsbeschikking, maar je kunt ook doorlinken naar de NPV, met een ‘keuzehulp over de laatste levensfase’. Hiermee wordt één van de punten in het regeerakkoord gerealiseerd, namelijk meer aandacht voor levenshulp in plaats van voor stervenshulp.

Ik ving het op, een paar weken geleden, in een kerkenraadskamer van een gemeente waar ik die zondag zou voorgaan. Daar werd mij gevraagd of ik in die dienst voorbede wilde doen voor een aantal asielzoekers. Zij hadden in de week voorafgaand aan die zondag van de IND bericht gekregen dat hun asielaanvraag was afgewezen: omdat de IND niet geloofde dat deze asielzoekers tot geloof gekomen waren. En nu zou er de komende week een spoedzitting van het gerecht zijn waarbij het erop of eronder zou zijn: zou de rechter nog mogelijkheden bieden? Dat was de situatie.

In mijn hoofd is het vaak chaos: ik denk aan van alles, maar heel veel van wat ik bedenk verdwijnt ook weer. En dan vergeet je weleens iets. Althans, echt vergeten is het niet, maar je denkt eraan – doet er niets mee en dan ben je te laat. Dat gebeurt met verjaardagen, bezoeken, punten van voorbede die opgegeven worden en die ik niet opschrijf. Daarom werk ik het liefst in een zeer gestructureerde omgeving. Met lijstjes, notities en schema’s waar alles in gevangen is. En zo gebeurt het gelukkig maar zelden dat ik iets vergeet…. De structuur om mij heen compenseert de chaos in mijn hoofd.

Het laatste nummer van het oecumenisch bulletin «cursief» Bezinning «einde cursief» is helemaal gewijd aan Maria. Deze uitgave van de Raad van Kerken wil de laatste stand van zaken geven in het oecumenisch gesprek over haar. Hoe heeft dit gesprek zich ontwikkeld?