Mijn vrouw en ik lezen al verschillende jaren ’s morgens na het ontbijt een gedeelte uit de Bijbel aan de hand van een dagboekje. Daarbij grijpen we af en toe terug naar dagboekjes die we al heel wat jaren in de kast hebben staan. Daar zijn er bij die we zodoende al een paar keer doorgelezen hebben, en die we toch nog steeds weer pakken: omdat ze ons op een aansprekende manier door de Bijbel heen gidsen. Gidsen – ja, dat zijn het op een bepaalde manier. Dagboekjes helpen ons om door de Schriften heen te gaan. Ze nemen je bij de hand en wijzen dingen aan: kijk, dit staat er. Dit zegt het Woord in dit Bijbelgedeelte. Ook vandaag. Ook tegen u, tegen jou.

Zo lezen wij samen de Bijbel, mijn vrouw en ik. Elke morgen na het ontbijt. En tegen het eind van het jaar, als het dagboekje dat we gebruiken bijna uit is, is er de vraag: welk boekje nemen we hierna …, want we merken dat het helpt, zo’n dagboekje.

Overigens, we zingen ook samen, elke morgen, met z’n tweeën. Dat hebben we ‘afgekeken’ van vrienden in Duitsland, en we hebben het ook opgepakt. Het lied dat we elke morgen zingen is de vertaling van dat Duitse lied (als u het wilt weten: het is te vinden in «cursief» Liedboek. Zingen en bidden in huis en kerk, 2013, «einde cursief» lied 212). Dat lezen en zingen bevalt goed. Het geeft, of beter: je ontvangt daardoor een goede start van de dag. Beginnen met de Here God. Wat geeft dat veel! Want, wat geeft Hij veel!

In de eerste week van de generale synode, van 12 - 15 november, zijn veel onderwerpen behandeld. Vorige week hebt u onder andere kunnen lezen over de bespreking van het rapport van deputaten kerk en Israël, over hoe vragen rondom eenheid gereformeerde belijders moeten worden behandeld, en over het pastoraat onder varenden.

Ook hebben we gesproken over de tweede kerkdienst. Er zijn nu acht gemeenten waar alleen ‘s ochtends een eredienst wordt gehouden. In classicaal verband is hier veel met betrokken gemeenten over gesproken. De betrokken kerkenraden hebben geconstateerd dat het bezoek aan de tweede dienst dermate is teruggelopen dat tweede dienst niet meer wordt gehouden. De synode vindt als uitgangspunt dat er vastgehouden moet worden aan twee diensten per zondag. Besloten wordt dat de classis zich in geval dat een kerkenraad besluit geen tweede eredienst meer te beleggen, nagaat of de kerkenraad al het nodige heeft gedaan om het belang van de tweede eredienst binnen de gemeente duidelijk te maken.

Op dinsdagmiddag 1 oktober jl. vergaderde de classis Groningen.  Namens de roepende kerk van Delfzijl opende br. Harkema de vergadering. Hij leest Matteüs 3, 1-6 en 28, 18-20. 'We willen zijn een roepende, verkondigende en getuigende kerk. We hebben een taak naar boven, binnen en buiten. Eerst luisteren, stil worden en wanneer we ons bezighouden met onze missionaire taak doen we wat Christus van ons vraagt.' Daarna gaat br. Harkema voor in gebed, en laat zingen Lied 168: 1, 3, 5 en 6.

Het moderamen bestaat uit ds. W.C. van Slooten (preses), ds. R. Jansen (scriba) en ds. J. Oosterbroek (assessor).

Naar aanleiding van de kerkvisitatieverslagen worden zorgen uitgesproken ten aanzien van de moeiten van de kleine gemeenten. Alle gemeenten wordt Gods zegen bij hun werk in de eigen gemeente toegewenst.

Hermeneutiek

Sola scriptura. Alleen de Schrift. We baseren de boodschap alleen op de Bijbel. Dat is een goed gereformeerd uitgangspunt. Hoe is het te verklaren dat niet elke gereformeerde theoloog met ‘alleen de Schrift’ tot dezelfde uitleg komt van bepaalde Bijbelgedeelten? De ene uitlegger kan zeggen: ‘het staat toch in de Bijbel?’ Maar de andere uitlegger kan die woorden met hetzelfde recht uitspreken.

Alleen de Schrift. Laat ik maar eens een steen (steentje) in de vijver werpen. Waarop is het uitgangspunt ‘de Schrift alleen’ gebaseerd? Op de Schrift zou je in eerste instantie denken. Maar wie heeft die Schrift dan vastgesteld? De oude kerk van de eerste eeuwen van onze jaartelling. Je kunt de Rooms-katholieke kerk dan ook niet ongelijk geven dat ‘de Schrift’ er niet zou zijn zonder de traditie! We geloven dat de Geest van God ons de Schrift heeft aangereikt maar de Schrift viel niet letterlijk uit de hemel. Hij kwam door de handen van mensen tot stand en in de weg van traditie kwam het tot onze Bijbel. De Heilige Geest is niet buiten de traditie omgegaan. Wie de geldigheid van de Bijbel uitspreekt, spreekt onmiddellijk de geldigheid van de uitspraak van de vroege kerk uit.