Thuis. Een plek waar je jezelf mag zijn. Zonder opsmuk. Zonder bedreiging. Je hoort er helemaal bij. Dat is niet vanzelfsprekend. Gelukkig zijn er overal mensen die anderen die erbuiten vallen welkom willen heten. Welkom thuis! We staan in drie artikelen stil bij de hulpverleningzondag en bij twee ‘thuis’projecten, die we dan met collectes steunen. Hierbij een artikel over ‘Thuis in West’.

In zeven hoofdstukken houdt prof. dr. A. Huijgen, hoogleraar aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, zich bezig met het lezen van de Bijbel. Niet met gewoon lezen, maar met gelovig lezen.

Huijgen ziet dat in onze westerse cultuur velen de Bijbel lezen met het accent op de feitelijkheid. Wat is er precies gebeurd? Klopt de weergave van het gebeurde? Hoe kan het dan dat er tegenstrijdigheden in de Bijbel staan? Of is dat alleen maar schijn? Anderen lezen vooral de (ogenschijnlijk) begrijpelijke gedeelten en passen die passages direct toe op hun eigen leven. Bij beide soorten Bijbellezen staat de lezer boven de Bijbel.

De droom van de farao. De armetierige aren slokten de zeven rijpe, volle aren op (Gen.41). Of misschien moeten we wel denken aan de eerste landbouwer Kaïn. Die dag van de oogst bleek geen dankdag. Een wonder: de tarwekorrel die in de donkere aarde valt en dan het ontkiemen en dan de korenaar. Het hangt er wel 

Het lijkt wel zomer, maar het is mei. Op de camping heerst rust. Onze caravan staat aan het water. Tijdens het vissen komt de campingbaas me vertellen, dat er morgen wat tijdelijke gasten zullen komen. Bewoners uit het plaatselijke verzorgingstehuis, dement en licht dement, zullen een dagdeel doorbrengen op de camping. De andere dag worden twee caravans opgetuigd en voorzien van parasols en stoelen. Ze zijn klaar voor het experiment. Benieuwd hoe de mensen er op zullen reageren. Tijdens onze lunch onder de luifel scharrelen er verschillende ouderen voorbij. Arm in arm met hun begeleiders. De waterkant lokt, maar hebben ze nog weet van gevaar? Een oude man schuift zijn demente vrouw, in een rolstoel, over het veld. Hij ziet ons zitten en zwenkt naar rechts. ‘U woont hier mooi meneer,’ opent hij het gesprek. Schuift dan zijn vrouw onder de luifel en pakt de nog niet bezette stoel. Even zitten en… Hij had de kost verdiend met praten,