Psychotherapie en geloof (2, slot)
Hoe zit dat eigenlijk met die zo gewaardeerde autonomie (zelfbeschikking) die je in de wereld van de psychotherapie tegenkomt? Staat die niet haaks op geloof, kerk en theologie?
In het vorige artikel (naar aanleiding van het boek van Bert Loonstra*) zagen we dat het er vandaag om gaat onafhankelijk en zelfredzaam te zijn en zelf je keuzes, relaties en visies te bepalen. Dat klinkt in zekere zin heroïsch, maar in de praktijk betekent dit niet automatisch dat we allemaal van die krachtige ‘zelven’ zijn.