Meeleven

Van joodse zijde wordt regelmatig met verwondering gereageerd op het feit dat wij, vrije christenen in het Westen, zo lauw reageren op de vervolging van onze geloofsgenoten in grote delen van de wereld. In de joodse gemeenschap heerst een veel groter gevoel van solidariteit. Men komt sneller voor elkaar op en men is sneller geneigd elkaar te helpen. Dat is wel iets om over na te denken, waarom komen wij amper op voor onze vervolgde broers en zussen? Misschien heeft het er mee te maken dat wij zelf niet weten wat geloofsvervolging inhoudt. Wij kunnen ons moeilijk voorstellen dat geloven iets kost. We zijn meer van: wat levert het op.

Bestaat God wel? Er is toch veel dat eerder tegen geloof in God pleit dan er voor? Maar klopt dat wel? Zijn de argumenten die worden ingebracht tegen het bestaan van God wel zo sterk? Stefan Paas en Rik Peels schreven het boek God bewijzen en zetten argumenten voor en tegen op een rijtje.

Het lijkt een nutteloze missie van Paas, hoogleraar theologie aan de VU in Amsterdam, en Peels, onderzoeker en docent bij de faculteit filosofie. Heel wat pogingen om het geloof in God redelijk voor te stellen en anderen daarmee te overtuigen, zijn op een mislukking uitgelopen. De klassieke argumenten dat er wel een god moet zijn want alles moet toch een oorzaak en doel hebben landen allang niet meer.

Het afgelopen winterseizoen hebben enkele honderden personen de vormingscursus van onze kerken gevolgd in diverse plaatsen in ons land, zo ook in Drachten. De redactie heeft een aantal docenten gevraagd naar aanleiding van deze cursus één of meerdere artikelen te schrijven. Vandaag de tweede bijdrage geschreven door drs. J. van 't Spijker over 'het missionaire van de kerk'.

Enkele gedachten over het missionaire van de kerk

Wat leest de buurman in uw leven …?

Eén van de apostelen is weg. Is zijn stoel leeg of moeten er gewoon twaalf zijn? Zoals Manasse en Efraïm een opvulling waren van Jozef en Levi. Zwölf muss sein? Waar zoeken ze naar? Een getuige van de opstanding. Het zijn geen kwaliteiten, geen gaven en talenten, geen bijzondere dingen in de mens, alleen het getuige zijn van de opstanding. De anderen zeggen dat dan ook. Er moeten er twaalf zijn. We zoeken er één bij, die met de andere elf vanaf het begin bij Jezus is geweest en die met hen getuige is van de opstanding. Maar weten ze dan niet, dat het aantal van twaalf binnen niet al te lange tijd niet meer gevuld kan worden? Immers, de generatie, die getuige is van de opstanding geweest, zal uitsterven. We horen daarna dan ook niets meer van de opvolging van de apostelen. Het apostelambt is ‘verloren’ gegaan met het heengaan van de apostelen zelf.