Je wilt de mensen niet te eten geven die die uitspraak wel eens hebben gedaan.

Alhoewel... misschien wil je dat ook wel!

Er zijn nog al wat mensen die deze woorden in de mond hebben genomen en het concept dat ik hier ga beschrijven houdt inderdaad in dat je (een deel van) die mensen te eten geeft.

Waar heb ik het over?

Op 5 maart jl. kwam de classis Leeuwarden in Damwoude bijeen. Het is een goede gewoonte dat tijdens de vergadering aan de afgevaardigden van iedere gemeente wordt gevraagd naar de goede voortgang van het gemeentelijke leven. Als voorbereiding daarop levert elke gemeente voorafgaande aan de vergadering een verslag in waarin het antwoord op deze vraag is geformuleerd. Deze verslagen worden tijdens de vergadering in bespreking gegeven. Elke afgevaardigde heeft de mogelijkheid om vragen te stellen of opmerkingen te maken bij dat verslag. Zo kunnen we elkaar bemoedigen, helpen, adviseren en vermanen (altijd vanuit de liefde).

Tijdens deze classisvergadering wordt aan ds. A. Dingemanse emeritaat verleend wegens het bereiken van de 65-jarige leeftijd. Op de datum waarop het emeritaat in gaat (D.V. 1 augustus) heeft ds. Dingemanse de kerken 19 jaar gediend als dovenpastor naar artikel 6. In die periode is er veel veranderd. In de beginperiode werd er nog voornamelijk spraak afgezien (liplezen) terwijl nu veel gebruik gemaakt wordt van gebarentaal. Staande zingen de aanwezigen ds. Dingemanse Ps. 18:9 NB toe. Dominee en mevrouw Dingemanse worden in gebed opgedragen aan de Hemelse Vader. Ds. Dingemanse is dankbaar voor de goede interkerkelijke contacten met anderen die een taak hebben onder de dove en slechthorende broeders en zusters. Zijn gaven om goed om te kunnen gaan met mensen met een (gehoor)beperking kreeg hij van God. Hij is dankbaar dat er een opvolger is aangesteld, maar ook dat hij nog mag blijven preken.

Geen land waar de grenzen zó gesloten zijn, waar de overheid zijn inwoners zó in de gaten houdt, en waar christenen en zij die weerstand bieden aan het regime zó vervolgd worden: dat is Noord-Korea. Van jongs af aan wordt de bevolking geïndoctrineerd met de Juche-ideologie ('juche' betekent 'zelfredzaamheid'). Belangrijk onderdeel van deze ideologie is dat de leiders van het land – Kim Il-Sung en zijn opvolgers –  degenen zijn die hun onderdanen voorzien van alles wat nodig is, en daarom als goden vereerd dienen te worden. Om dit systeem in stand te kunnen houden, moet je je als land wel isoleren van de rest van de wereld. En toch ontstaan er steeds meer barstjes in het gesloten bolwerk.