ImageSlaapt Willem Ouweneel (1944) wel eens? Deze vraag komt bij mij op gezien de snelheid waarmee hij zijn Evangelisch-Dogmatische Reeks (EDR) het licht laat zien. In 2007 het eerste deel. Het boek dat hier besproken wordt is al het vijfde deel. Het zesde is binnenkort verkrijgbaar. En hij maakt zich er in elk deel niet in een paar bladzijden vanaf. ?Het zoenoffer van God? is nog niet eens het dikst met 365 pagina?s. Petje af voor deze veelschrijver die zich in zijn eigen website (www.willemouweneel.nl) introduceert als bioloog, filosoof, theoloog, hoogleraar/docent, prediker en publicist.

Dat lezen we toch vaak het eerst? Wat staat er op de achterkant van het boek? Staan ons verrassingen te wachten? Ik lees daar dat in dit boek een krachtig pleidooi wordt gevoerd voor de traditionele verzoeningsleer. Maar ? en dat maakt ?t een beetje spannend ? dat tegelijk ook veel overhoop gehaald moet worden ?wat in de rechtzinnige (vooral gereformeerde) theologie met elkaar verward is.? Waar zou de (vooral gereformeerde) theologie de boel verward hebben? Daarvoor neem ik u eerst mee naar pagina 58 waar de paragraaf ?Kritiek op de traditionele heilsleer? kort aan de orde komt. Een aangrijpende paragraaf waar we worden geconfronteerd met woorden van de dichter Hendrik Marsman (1899-1940) die in zijn gedicht Verzet afrekent met zijn christelijke opvoeding: ?neem mijn laatste bezit niet van mij af: MIJN zonden gaan mee in MIJN graf?. Waar we ook de woorden van de schrijver Simon Vestdijk (1898-1971) lezen ?dat het zijn eer te na is, dat iemand anders zich voor hem aan het kruis laat slaan?. Woorden die voor de hervormde hoogleraar Pieter Smits (1906-2002) uitgangspunt vormden voor een artikel dat hij in 1959 schreef en waarin hij vermeldt: ?Het is ook mijn eer te na dat iemand voor mijn schuld zou moeten boeten. Ik wens te st??n voor de gevolgen van mijn eigen daden. En geef dan wat Paulus betreft mijn portie maar aan Fikkie.? Later zal Herman Wiersinga (1927) in zijn proefschrift de nodige kritiek hebben op de leer van de genoegdoening zoals we die o.a. kunnen terugvinden in de Heidelbergse Catechismus (zondagen 5 en 6). Ouweneel stelt dat die kritiek op veel punten terecht wordt uitgeoefend. Hij gaat daar later in het boek verder op in.

ImageWaaruit bestaat het 'lidmaatschap' van de CGK concreet? We maken per gemeentelid geld over naar de GS (soort contributie?) maar wat krijgt onze gemeente daarvoor terug? Zou onze - maar eigenlijk iedere-  gemeente zelfstandig kunnen bestaan zonder lid te zijn van het kerkverband?
Deze vraag kreeg ik  naar aanleiding van de samenwerking met de NGK. Als de NGK vrouwelijke ambtsdragers krijgt, mogen die dan ook meedoen in onze gezamenlijke diensten?
Er komen steeds meer vragen over het kerkverband en over de kerkorde, zowel in de plaatselijke gemeenten als in de classis. Iemand merkte op de kerkenraadsvergadering op: met de kerkorde kan ik niet meer uit de voeten; daarmee wordt alles dood gemaakt.

Wie rond kijkt, weet dat dit verschijnsel zich niet alleen voordoet in de kerk. Je ziet het in de hele maatschappij. Hoewel, ik zie daar een kentering.
Er was een tijd, dat op scholen van alles en nog wat mocht; strenge regels werden aan de kant gezet; eigen verantwoordelijkheid kwam voorop te staan. Intussen worden regels weer strenger; er moet orde en structuur zijn. In de politiek en in de omgangsvormen zijn er geen fatsoensregels meer. Je mag alles zeggen. Lang leve de vrijheid. In de debatten in de Tweede Kamer wordt nogal eens onparlementaire taal gebruikt; de wet op godslastering moet verdwijnen. In de economie is het vooral het vrije marktdenken, dat vrijheid moet geven aan de burger. Maar we hebben de afgelopen tijd gezien, wat dit bij banken en pensioenen heeft opgeleverd. De roep klinkt weer, dat de overheid meer controle moet gaan oefenen en weer meer in eigen hand moet nemen.

ImagePraten over seksualiteit is moeilijk. Het is een onderwerp waar je makkelijk bij bloost. En dat moet ook zo blijven. Kinderen mogen zien dat seksualiteit een intiem onderwerp is. De schaamte hoort erbij. Het is niet zo maar iets: Het raakt ons diep vanbinnen. Vanuit die insteek geeft Sarina Brons seksuele voorlichting, beter gezegd, seksuele opvoeding.

Sarina is getrouwd, moeder van drie kinderen en psychologe. Zij schreef meer boeken over opvoeding en gaf ook lezingen en cursussen over seksuele opvoeding. Het boek is dicht op de huid geschreven. Daardoor herken je veel van je eigen verlegenheid en veel van eigen situaties in je gezin. Ook juist die momenten dat het dus mislukt om HET ter sprake te brengen. Welke vader of moeder kent niet een moment dat het toch wat hakkelen werd of dat het gesprek niet op gang kwam? Sarina Brons helpt ons om situaties goed aan te grijpen en geeft woorden aan wat je dan zou kunnen zeggen. En dat per leeftijdscategorie. Het maakt nogal verschil hoe je met je twee of driejarige peuter in de poep- en plasfase iets deelt van wat man en vrouw-zijn is, dan wanneer je een gesprek hebt met je (pre)puber. Die laatste is er razend druk mee. Doet net alsof ?tie cool alles al snapt met een houding van ?mij hoef je niets meer te vertellen!? Ondertussen zitten ze in die fase juist met heel veel vragen en verschillende gevoelens.

ImageVanuit Groningen vertrok vorig jaar een groep jongelui naar Ecuador om daar de handen uit de mouwen te steken. Anouk Vennik vertelt hieronder hoe het is geweest en wat ze hebben gedaan.
We kunnen spreken van een zeer geslaagd project. We hadden meer dan het benodigde bedrag opgehaald, en dat konden we zeker goed gebruiken. Toen we in La Alegr?a (het dorp waar het uiteindelijk allemaal om draaide) aankwamen bleek dat de school die we zouden gaan bouwen er al zo?n beetje stond. De muren waren al zo goed als klaar. Er was nog wel een heleboel cementwerk voor ons te doen. Daar hebben we onze handen vol aan gehad! Het gebouw is klaargekomen, alleen aan de afwerking zijn we niet toe  gekomen, zoals het schilderwerk.  Naast het bouwen hebben we ook veel uitstapjes gedaan zoals: overnachten bij de lokale bevolking, walvissen spotten, fruit plukken, op de evenaar staan en de hoogste berg in Ecuador (de Cotopaxi) beklimmen. De mensen  in La Alegr?a zijn enorm gastvrij voor ons geweest. De kinderen hadden in het begin even moeite met contact maken maar dat ging snel goed. We kregen echt een band met de mensen daar.  Het afscheid was dan ook echt heel emotioneel en er zijn veel tranen gevallen. We hebben een super mooie tijd daar beleefd.  Het diaconale project Ecuador 2009 zal ons nog lang bijblijven.

Groningen               
Anouk Vennik

ImageGelukkig verandert de genade niet. Hoe zou het ook kunnen? Dit artikel wordt geschreven in het begin van de adventsweken die ons bepalen bij de komst van Christus in deze wereld. In de brief aan Titus wordt dat komen van de Heere Jezus door Paulus zo eenvoudig en tegelijk zo indrukwekkend mooi beschreven: Titus 2: 11, 14: ?Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen?? in??onze Zaligmaker Jezus Christus, Die Zichzelf voor ons gegeven heeft opdat Hij ons verlossen zou??. Paulus voegt er dan aan toe: ?Spreek dit en vermaan en bestraf met alle ernst?. De genade is niet veranderd. Maar zijn wij al veranderd? Of ligt daar het grote probleem?

Zijn wij veranderd? Let wel: ik vraag dus niet of wij anders tegen de dingen aan zijn gaan kijken? Het gaat om de vraag of wij door genade andere mensen zijn geworden, veranderde mensen, zo u wilt wedergeboren mensen, bekeerde mensen, die door Gods Woord en Geest hebben leren geloven. Hebben wij het voor het zeggen, en dan mag u dat invullen zoals u dat wilt, maar dan komt het ten diepste altijd op hetzelfde neer: Ik denk, voel, zie, meen?. En dat ?IK? is dan de baas over het Woord en wil de baas zijn in de gemeente en op kerkelijke vergaderingen. Of heeft Gods Woord het voor het zeggen en zijn wij als dienaren van het Woord inderdaad dienaren, die buigen onder het Woord, ?His Master?s voice?, ?Verbi Divini minister?. Staan wij zo op de preekstoel; gaan we zo met onze jongeren om en spreken we zo als pastor ?bij de huizen: ?Zo zegt de Heere??

Commentaar

  • Zingen in de eredienst 2023-12-02 13:08:03

    Welke liederen leren wij onze kinderen en jongeren aan?   Het is nog niet eens zo lang geleden:...

  • Missionaire voorbede 2023-11-03 18:25:06

    Eigenlijk richt ik dit commentaar vooral aan mezelf. Omdat ik er zelf vaak niet aan denk als ik op de...

  • Herverkaveling? 2023-10-20 08:35:40

    In de media duiken de laatste tijd geregeld stemmen op om alle gereformeerde kerken op een hoop te...

  • De achilleshiel 2023-10-06 15:18:46

    Soms gebeurt er iets in je omgeving, dat je aan het denken zet. En als je iemand bent, bij wie dat...