In de serie Apeldoornse Studies worden mensen die betrokken zijn bij de Theologische Universiteit in Apeldoorn op de hoogte gehouden van de vruchten van het academische werk dat daar verricht wordt. Over het algemeen komt zo’n tweemaal per jaar een nieuw deel in deze serie uit. Dit nummer is geschreven door professor Van Willigen, docent Grieks en kenner van de bijbeluitleg van de vroege kerk.

De PWA gaat weer varen voor onze RLG - Reizen!

Dit jaar gaan we, na drie jaren dat het door de coronapandemie niet kon, weer varen over de prachtige Nederlandse (binnen-)wateren. De voorbereidingen zijn in volle gang en we nodigen u als RLG - Reizen en vrijwilligers dan ook graag uit aan boord van de “Prins Willem-Alexander”. Het schip is geheel aangepast voor vakantiegangers met een lichamelijke beperking, alles is rolstoeltoegankelijk. Er is een lift aanwezig waardoor het hele schip bereikbaar is, zelfs het topdek, waar u bij mooi weer heerlijk buiten kunt zitten en waar u een schitterend uitzicht heeft over het landschap en de steden. De tweepersoons gastenverblijven zijn allemaal comfortabel ingericht evenals de sanitaire voorzieningen. 

Een eerste onderzoek naar deze plant doet vermoeden dat hij als zodanig onder deze naam niet bestaat. In de oudere bijbelvertalingen komt de naam op twee plaatsen voor.

Psalm 83, 14: Mijn God, maak hen als een werveldistel, als kaf voor de wind.

Hoe benader je de Joden met het Evangelie? Anders dan de andere volken, is de insteek van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Onze relatie met Israël – en Gods relatie met dit volk! – maakt het getuigen in Israël een hoofdstuk apart, anders dan de zending naar alle andere volken. Waarom? en hoe? Daarover gaat dit artikel.

Een volk apart

God heeft aan Israël een bijzondere plaats gegeven. Hij heeft zijn Naam aan dit volk verbonden: Hij is en blijft ‘de God van Israël’. Hij heeft zijn Woord aan dit volk gegeven. Ook al hebben wij het via hen ook gekregen en is het zeker òòk voor ons, Israël is en blijft de eerst aangesprokene. God heeft dit volk – ongehoorzaam als het was! – zijn liefde verklaard (bv. Hosea 11). God heeft de Messias allereerst tot Israël gezonden, om ‘zijn volk te verlossen van hun zonden’ (Mat. 1:21, vgl. Ps. 130:8, zie ook Mat. 15:21). Dat alles heeft Israël niet verdiend. Integendeel: het is keer op keer verbruid. Maar toch: ‘God heeft zijn uitverkoren volk niet verstoten’ (Rom. 11:1-2). Hij laat niet los wat Hij begon. Ook al zijn mensen ontrouw, God blijft trouw (2 Tim. 2:13). Wat een houvast mag dat zijn voor ons – maar dat geldt dan toch ook voor Israël! God had en heeft en houdt hart voor dit volk, dat Hij verkoren heeft (Rom. 11:29).