Nieuwe medische technieken roepen nieuwe vragen op. Eén van die technieken is de pre-implantatie genetische diagnostiek. Mogen aanstaande ouders daarvan gebruikmaken? Of doen ze er beter aan enige afstand te bewaren?

De geboorte van een gezonde baby is reden tot vreugde. Maar niet altijd is een boreling gezond. Gezondheid is niet vanzelfsprekend. Het kindje kan lijden aan een ernstige aandoening. Soms is dat al vóór de geboorte bekend.

Soms blijft na jaren van huwelijk een zwangerschap uit. Ongewild en ongewenst. Wat dan? Is uiteindelijk in-vitrofertilisatie een optie?

Als een zwangerschap uitblijft, kiezen veel echtparen voor een bezoek aan de gynaecoloog. Heel begrijpelijk. Uit onderzoek kan de oorzaak van de onvruchtbaarheid duidelijk worden. Deze zou bij de vrouw kunnen liggen. Mogelijk functioneren haar eileiders niet goed en laten ze de gerijpte eicellen niet goed door. Of er is een andere lichamelijke aandoening. De oorzaak kan ook bij de man liggen. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer zijn geslachtscellen onvoldoende sterk zijn om zich naar de eicel te bewegen. Soms blijft de oorzaak van de onvruchtbaarheid onbekend. Afhankelijk van het resultaat van het onderzoek volgen behandelingen.

Voor het echtpaar is dit traject vaak heel moeilijk. Telkens leven zij tussen hoop en vrees. Uiteindelijk zou de gynaecoloog kunnen adviseren tot in-vitrofertilisatie (ivf).

Op zaterdag 25 mei 2013 is het Nieuwe Liedboek in Monnickendam officieel aangeboden aan de participerende kerken. De ondertitel luidt: 'Zingen en bidden in huis en kerk'.

Daarmee zijn trouwens twee grenzen overschreden. In de eerste plaats de grens tussen zingen en bidden. Dat is op zich weliswaar geen echte grens, want ook het Liedboek voor de Kerken kende een aantal gebedsteksten. Bovendien zijn veel psalmen en gezangen in vorm en inhoud gebeden. De tweede grens is die tussen kerklied en geestelijk lied. Vanouds werd bijvoorbeeld in de kringen van de Afscheiding onderscheid gemaakt tussen liederen die je in de kerkdienst kon zingen -vooral de psalmen- en liederen die thuis werden gezongen waarbij veelal geput werd uit allerlei particuliere bundels. Die liederen waren ook niet bedoeld voor gebruik in kerkdiensten.

De ouden van de stad komen bij elkaar onder de poort en bespreken de dingen van alle dag.

Iemand vroeg, wat die ouden onder de poort nu eigenlijk doen. Ze zitten elke dag onder de poort, lezen in de bijbel, praten met elkaar en drinken koffie en thee. Maar wat “doen” ze nu eigenlijk? Wat is hun “functie”, hun “product” voor de stad? Ik kon de vraag niet beantwoorden door te zeggen, dat ze geen functie (meer) hebben, want iedereen heeft in deze stad een functie. In deze stad is niemand zonder taak, want er is niemand zonder gave, dus ook de ouden niet.