Bestaat het gedrag van een christen uit het volgen van geboden en voorschriften? Of doet een christen spontaan wat juist is vanuit zijn verbondenheid met Christus? Tom Wright wijst een andere weg: christelijk leven begint met karaktervorming. Een impressie van een bijzonder leerzaam en bemoedigend boek.

Een christen heeft een rijk uitzicht. Hij ziet uit naar zijn opstanding met een verheerlijkt lichaam in Gods nieuwe schepping. Deze opstanding stempelt zijn leven in het hier en nu, de keuzes die hij maakt en wat zijn taak is. Hij gedraagt zich dan ook in veel opzichten anders dan anderen.

Eén van de vragen die gesteld wordt bij het afleggen van openbare belijdenis is: is het je behoefte door de kracht van de Heilige Geest, God de Here lief te hebben en Hem te dienen naar Zijn Woord, je als getrouw lid van de gemeente van Jezus Christus te openbaren en mede te arbeiden aan de opbouw van Zijn gemeente?

Over dat laatste onderdeel van die vraag - mede te arbeiden aan de opbouw van Zijn gemeente - werd doorgesproken samen met vijf personen die het afgelopen voorjaar belijdenis van hun geloof hebben afgelegd in de kerk van Leeuwarden.

Je zou kunnen zeggen dat een leider iemand is die ‘gaat’. Hij heeft een visie in zijn hoofd en daar gaat hij voor. Een leider brengt van deze plek naar die plek. Als je een blik werpt op de gemeente zou je je kunnen afvragen wie is de herder (leider) en wie zijn de schapen?

In een bijeenkomst die ik in juni van dit jaar meemaakte gaf de spreker aan dat iedereen in de gemeente zowel herder als schaap is. We volgen allemaal wel iemand. Die zien we als voorbeeld. Daarnaast ben je zelf een herder. Hoe blijkt dat? Als mensen jou als een goed voorbeeld zien en in jouw voetstappen gaan treden. Als een gemeente 250 leden heeft, zijn er dus 250 herders en 250 schapen tegelijk. Waarbij de posities telkens kunnen wisselen.

Vorige week vrijdag is de generale synode 2013 van 'onze' kerken geopend. Die dag vond de eerste zitting plaats. Voordat het werk begon werden eerst de handen gevouwen. Dat gebeurde in een bidstond op donderdagavond. Een impressie.

Velen waren naar de bidstond op Urk gekomen, die plaatsvond in de Immanuëlkerk. In een dienst van Woord en gebed ging ds. P. D. J. Buijs voor. Hij bediende het Woord uit het bijbelboek Habakuk. In het bijzonder stond het tweede vers uit het derde hoofdstuk centraal: het begin van een gebed van Habakuk. Het thema van de preek was: 'een profetisch gebed tussen de tijden'.

Habakuk bad zijn profetisch gebed in een tijd van grote spanning. Op het wereldtoneel stonden machtige landen tegenover elkaar. Dat ging het volk Juda niet voorbij. Babel keerde zich tegen hem. Juda ging zwaar gebukt onder dreiging en geweld. Maar het ging onder meer gebukt. Ten diepste was dit een strafgericht. De oordelen van God sloegen het land.